ў
і
курарто́лаг — назоўнік ку́рас — назоўнік
канцэпт

курарэ

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
нескланяльны

праскланяць слова курарэ
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
кура́рэ

мн.  кура́рэ
Родны
каго? чаго?
кура́рэ

мн.  кура́рэ
Давальны
каму? чаму?
кура́рэ

мн.  кура́рэ
Вінавальны
каго? што?
кура́рэ

мн.  кура́рэ
Творны
кім? чым?
кура́рэ

мн.  кура́рэ
Месны
у кім? у чым?
кура́рэ

мн.  кура́рэ
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Родная зямелька — як зморанаму пасцелька.


— Алена, можна проста Лена.
— Акакій… Лепш цалкам.


kurare — беларуская лацінка

Слова курарэ (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік курарэ — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове курас + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


курарталагі́чны (14)

(6) кабарэ́

курартало́гія (12)

(4) карэ́

курарто́лаг (10)

(6) Хара́рэ

ку́рас (5)

(5) амбрэ́

кураса́днік (10)

(5) сукрэ́

кураса́дня (9)

(5) Су́крэ


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

чужы чысціць зубы