назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
нескланяльны
праскланяць слова курарэ
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
кура́рэ мн. кура́рэ |
Родны каго? чаго? |
кура́рэ мн. кура́рэ |
Давальны каму? чаму? |
кура́рэ мн. кура́рэ |
Вінавальны каго? што? |
кура́рэ мн. кура́рэ |
Творны кім? чым? |
кура́рэ мн. кура́рэ |
Месны у кім? у чым? |
кура́рэ мн. кура́рэ |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Родная зямелька — як зморанаму пасцелька.
— Алена, можна проста Лена.
— Акакій… Лепш цалкам.
kurare — беларуская лацінка
Слова курарэ (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік курарэ — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове курас + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› курарталагі́чны (14)
(6) кабарэ́ ‹
› курартало́гія (12)
(4) карэ́ ‹
› курарто́лаг (10)
(6) Хара́рэ ‹
› ку́рас (5)
(5) амбрэ́ ‹
› кураса́днік (10)
(5) сукрэ́ ‹
› кураса́дня (9)
(5) Су́крэ ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.