назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова кус
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
ку́с мн. ку́сы |
Родны каго? чаго? |
ку́са мн. ку́саў |
Давальны каму? чаму? |
ку́су мн. ку́сам |
Вінавальны каго? што? |
ку́с мн. ку́сы |
Творны кім? чым? |
ку́сам мн. ку́самі |
Месны у кім? у чым? |
ку́се мн. ку́сах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Людзей слухай, а свой розум май.
28 гадоў.
Дзіцячыя спадзяванні: уласны дом, машына, кватэра, муж, двое дзяцей, бацькі на маім забеспячэнні.
Рэчаіснасць: купіла прыкалдэсны ражок для абутку.
kus — беларуская лацінка
Слова кус (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік кус — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове кусака + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› курэ́цкі (7)
(6) ля́ліус ‹
› курэ́цца (7)
(6) но́ніус ‹
› курэ́ць (6)
(7) га́рпіус ‹
› ку́са (4)
(5) паку́с ‹
› куса́ка (6)
(7) пераку́с ‹
› куса́ка (6)
(6) праку́с ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.