ў
і
курэ́ць — дзеяслоў ку́са — прыслоўе
канцэпт

кус

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова кус
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
ку́с

мн.  ку́сы
Родны
каго? чаго?
ку́са

мн.  ку́саў
Давальны
каму? чаму?
ку́су

мн.  ку́сам
Вінавальны
каго? што?
ку́с

мн.  ку́сы
Творны
кім? чым?
ку́сам

мн.  ку́самі
Месны
у кім? у чым?
ку́се

мн.  ку́сах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Людзей слухай, а свой розум май.


28 гадоў.
Дзіцячыя спадзяванні: уласны дом, машына, кватэра, муж, двое дзяцей, бацькі на маім забеспячэнні.
Рэчаіснасць: купіла прыкалдэсны ражок для абутку.


kus — беларуская лацінка

Слова кус (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік кус — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове кусака + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


курэ́цкі (7)

(6) ля́ліус

курэ́цца (7)

(6) но́ніус

курэ́ць (6)

(7) га́рпіус

ку́са (4)

(5) паку́с

куса́ка (6)

(7) пераку́с

куса́ка (6)

(6) праку́с


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

стаміўся і галодны