ў
і
лі́хніс — назоўнік ліхо́тны — прыметнік
канцэпт

ліхота

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова ліхота
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
ліхо́та

мн.  ліхо́ты
Родны
каго? чаго?
ліхо́ты

мн.  ліхо́таў, ліхо́т
Давальны
каму? чаму?
ліхо́це

мн.  ліхо́там
Вінавальны
каго? што?
ліхо́ту

мн.  ліхо́ты
Творны
кім? чым?
ліхо́тай, ліхо́таю

мн.  ліхо́тамі
Месны
у кім? у чым?
ліхо́це

мн.  ліхо́тах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Жыццё пражыла — як на свінні праехала.

Каб запаволіць час, спрабуйце новае, падарожнічайце, знаёмцеся з новымі людзьмі, пачніце новы праект.

Раней мне здавалася, што ў мяне шмат сяброў. А потым я перастаў тэлефанаваць першым…


lichota — беларуская лацінка

Слова ліхота (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік ліхота — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове ліхоцце + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


ліхе́нькі (8)

(4) хо́та

ліхі́ (4)

(6) жахо́та

лі́хніс (6)

(6) зіхо́та

ліхо́тны (7)

(7) сліхо́та

ліхо́цце (7)

(7) сціхо́та

ліхтава́нне (10)

(7) пярхо́та


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

жабка