ў
і
лускаві́нка — назоўнік лускавы́ — прыметнік
канцэпт

лускавінне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова лускавінне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
лускаві́нне

мн.  лускаві́нні
Родны
каго? чаго?
лускаві́ння

мн.  лускаві́нняў
Давальны
каму? чаму?
лускаві́нню

мн.  лускаві́нням
Вінавальны
каго? што?
лускаві́нне

мн.  лускаві́нні
Творны
кім? чым?
лускаві́ннем

мн.  лускаві́ннямі
Месны
у кім? у чым?
лускаві́нні

мн.  лускаві́ннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

(а) бо́жухна! (у значэнні выклічніка) — выказвае здзіўленне, радасць, абурэнне і пад.


— Мо піцу закажам?
— Мы ж худнеем. Давай пешкі па яе сходзім.


luskavinnie — беларуская лацінка

Слова лускавінне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік лускавінне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове лускакрылыя + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


лускава́ты (9)

(11) смаркаві́нне

лускава́тыя (10)

(10) харкаві́нне

лускаві́нка (10)

(10) гуркаві́нне

лускавы́ (7)

(11) бручкаві́нне

лускакры́лы (10)

(9) пілаві́нне

лускакры́лыя (11)

(9) шумаві́нне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

вазьмі смартфон