назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова львіца
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
льві́ца мн. льві́цы |
Родны каго? чаго? |
льві́цы мн. льві́ц |
Давальны каму? чаму? |
льві́цы мн. льві́цам |
Вінавальны каго? што? |
льві́цу мн. льві́ц |
Творны кім? чым? |
льві́цай, льві́цаю мн. льві́цамі |
Месны у кім? у чым? |
льві́цы мн. льві́цах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Дзякуй таму, хто еў і каму падавалі.
Цяжка глядзець на вусны, якія не можаш пацалаваць, і на цёплую машыну, у якую не можаш сесці.
ĺvica — беларуская лацінка
Слова львіца (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік львіца — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове львянё + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› льві́ны (6)
(6) жыві́ца ‹
› льві́ны (6)
(11) саслужы́віца ‹
› льві́ны (6)
(7) крыві́ца ‹
› Льво́віч (7)
(7) ільві́ца ‹
› Льво́ў (5)
(7) п'я́віца ‹
› льво́ўскі (8)
(7) дзяві́ца ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
пасля піва ідзе піф-паф, вось і думай