назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова люнета
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
люне́та мн. люне́ты |
Родны каго? чаго? |
люне́ты мн. люне́т |
Давальны каму? чаму? |
люне́це мн. люне́там |
Вінавальны каго? што? |
люне́ту мн. люне́ты |
Творны кім? чым? |
люне́тай, люне́таю мн. люне́тамі |
Месны у кім? у чым? |
люне́це мн. люне́тах |
Клічная форма | — мн. — |
— Што можа быць больш агідным, чым адкусіць яблык і ўбачыць там чарвяка?
— Адкусіць яблык і ўбачыць там палову чарвяка!..
liunieta — беларуская лацінка
Слова люнета (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік люнета — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове люпазорый + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› лю́мпенства (10)
(6) мане́та ‹
› лю́мпенстваваць (14)
(9) канцане́та ‹
› люне́т (5)
(7) магне́та ‹
› люне́тны (7)
(8) лісапе́та ‹
› люпазо́рый (9)
(6) касе́та ‹
› лю́пус (5)
(15) сідзіро́м-касе́та ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.