ў
і
люстрацы́йны — прыметнік люстры́н — назоўнік
канцэпт

люстрацыя

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова люстрацыя
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
люстра́цыя

мн.  люстра́цыі
Родны
каго? чаго?
люстра́цыі

мн.  люстра́цый
Давальны
каму? чаму?
люстра́цыі

мн.  люстра́цыям
Вінавальны
каго? што?
люстра́цыю

мн.  люстра́цыі
Творны
кім? чым?
люстра́цыяй, люстра́цыяю

мн.  люстра́цыямі
Месны
у кім? у чым?
люстра́цыі

мн.  люстра́цыях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

на вуснах мёд, а ў (на) сэрцы лёд у каго — хто-н. знешне ветлівы, далікатны, а спадцішка прычыняе шкоду, непрыемнасці


— Куды вы палеціце́ адпачываць?
— Я лятаць баюся.
— А вы перад палётам выпіце.
— Як вып'ю, дык мне і тут добра…


liustracyja — беларуская лацінка

Слова люстрацыя (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік люстрацыя — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове люстрын + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


люстраны́ (8)

(12) рэманстрацыя

люстра́ны (8)

(10) фрустра́цыя

люстрацы́йны (11)

(10) гаўстрацыя

люстры́н (7)

(10) ілюстра́цыя

люстры́навы (10)

(14) кінаілюстра́цыя

люстрыцца (9)

(14) фотаілюстра́цыя


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

тэрмінатар