назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова люстрацыя
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
люстра́цыя мн. люстра́цыі |
Родны каго? чаго? |
люстра́цыі мн. люстра́цый |
Давальны каму? чаму? |
люстра́цыі мн. люстра́цыям |
Вінавальны каго? што? |
люстра́цыю мн. люстра́цыі |
Творны кім? чым? |
люстра́цыяй, люстра́цыяю мн. люстра́цыямі |
Месны у кім? у чым? |
люстра́цыі мн. люстра́цыях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
на вуснах мёд, а ў (на) сэрцы лёд у каго — хто-н. знешне ветлівы, далікатны, а спадцішка прычыняе шкоду, непрыемнасці
— Куды вы палеціце́ адпачываць?
— Я лятаць баюся.
— А вы перад палётам выпіце.
— Як вып'ю, дык мне і тут добра…
liustracyja — беларуская лацінка
Слова люстрацыя (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік люстрацыя — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове люстрын + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› люстраны́ (8)
(12) рэманстрацыя ‹
› люстра́ны (8)
(10) фрустра́цыя ‹
› люстрацы́йны (11)
(10) гаўстрацыя ‹
› люстры́н (7)
(10) ілюстра́цыя ‹
› люстры́навы (10)
(14) кінаілюстра́цыя ‹
› люстрыцца (9)
(14) фотаілюстра́цыя ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.