назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
3-е скланенне
праскланяць слова манерыстасць
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
мане́рыстасць мн. мане́рыстасці |
Родны каго? чаго? |
мане́рыстасці мн. мане́рыстасцяў, мане́рыстасцей |
Давальны каму? чаму? |
мане́рыстасці мн. мане́рыстасцям |
Вінавальны каго? што? |
мане́рыстасць мн. мане́рыстасці |
Творны кім? чым? |
мане́рыстасцю мн. мане́рыстасцямі |
Месны у кім? у чым? |
мане́рыстасці мн. мане́рыстасцях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
як бліны пячы — вельмі хутка і ў вялікай колькасці (рабіць, выпускаць што-н.)
У судзе.
— Гэты чалавек забраў у вас грошы? Пацяўпешка, адказвайце.
— Я не пацяўпешка, я пацярпелы.
— Вы аддалі грошы за грын-карту бамжу — вы пацяўпешка.
manierystasć — беларуская лацінка
Слова манерыстасць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік манерыстасць — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове манета + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› мане́рнічаць (11)
(11) рабры́стасць ‹
› мане́рны (7)
(13) серабры́стасць ‹
› мане́ры (6)
(11) бугры́стасць ‹
› мане́рыцца (9)
(10) се́рыстасць ‹
› мане́та (6)
(13) задзё́рыстасць ‹
› манетаразме́ннік (15)
(12) празры́стасць ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.