ў
і
мане́ры — назоўнік мане́рыцца — дзеяслоў
канцэпт

манерыстасць

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
3-е скланенне

праскланяць слова манерыстасць
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
мане́рыстасць

мн.  мане́рыстасці
Родны
каго? чаго?
мане́рыстасці

мн.  мане́рыстасцяў, мане́рыстасцей
Давальны
каму? чаму?
мане́рыстасці

мн.  мане́рыстасцям
Вінавальны
каго? што?
мане́рыстасць

мн.  мане́рыстасці
Творны
кім? чым?
мане́рыстасцю

мн.  мане́рыстасцямі
Месны
у кім? у чым?
мане́рыстасці

мн.  мане́рыстасцях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

як бліны пячы — вельмі хутка і ў вялікай колькасці (рабіць, выпускаць што-н.)


У судзе.
— Гэты чалавек забраў у вас грошы? Пацяўпешка, адказвайце.
— Я не пацяўпешка, я пацярпелы.
— Вы аддалі грошы за грын-карту бамжу — вы пацяўпешка.


manierystasć — беларуская лацінка

Слова манерыстасць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік манерыстасць — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове манета + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


мане́рнічаць (11)

(11) рабры́стасць

мане́рны (7)

(13) серабры́стасць

мане́ры (6)

(11) бугры́стасць

мане́рыцца (9)

(10) се́рыстасць

мане́та (6)

(13) задзё́рыстасць

манетаразме́ннік (15)

(12) празры́стасць


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

машына ў мінус трыццаць