ў
і
мані́ст — назоўнік мані́сты — назоўнік
канцэпт

маніста

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова маніста
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 мані́ста

мн.  мані́сты
Родны
каго? чаго?		 мані́ста

мн.  мані́стаў
Давальны
каму? чаму?		 мані́сце

мн.  мані́стам
Вінавальны
каго? што?		 мані́ста

мн.  мані́сты
Творны
кім? чым?		 мані́стам

мн.  мані́стамі
Месны
у кім? у чым?		 мані́сце

мн.  мані́стах
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

зяпло — крыкун, сварлівы чалавек

гаворкі Віцебшчыны

Спачатку яны казалі «мейсца» замест «месца». Потым яны пачалі казаць «чы» замест «ці». Вельмі цікава, што будзе далей.


manista — беларуская лацінка

Слова маніста (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік маніста — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове маністы + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› маніпуляцы́йны (13)

(8) тваніста ‹

› маніпуля́цыя (11)

(9) аржа́ніста ‹

› мані́ст (6)

(10) гарла́ніста ‹

› мані́сты (7)

(9) гамані́ста ‹

› маністы́чна (10)

(9) тума́ніста ‹

› маністы́чнасць (13)

(8) аса́ніста ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

снегавік