назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова манкурцтва
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
манку́рцтва мн. манку́рцтвы |
Родны каго? чаго? |
манку́рцтва мн. манку́рцтваў |
Давальны каму? чаму? |
манку́рцтву мн. манку́рцтвам |
Вінавальны каго? што? |
манку́рцтва мн. манку́рцтвы |
Творны кім? чым? |
манку́рцтвам мн. манку́рцтвамі |
Месны у кім? у чым? |
манку́рцтве мн. манку́рцтвах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Быў час, калі дзеўкі любілі і нас.
Разумееш, што пасяліўся не ў самым добрым раёне, калі здымаеш грошы ў банкамаце з засохлымі кроплямі крыві на экране.
mankurctva — беларуская лацінка
Слова манкурцтва (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік манкурцтва — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове манлівасць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› манкуртыза́цыя (13)
(11) дабрахо́цтва ‹
› манкурты́зм (10)
(11) донкіхо́цтва ‹
› манку́рцкі (9)
(9) шляхо́цтва ‹
› манлі́ва (7)
(10) самаву́цтва ‹
› манлі́васць (10)
(8) не́вуцтва ‹
› манлі́вы (7)
(10) баламу́цтва ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.