ў
і
манку́рцкі — прыметнік манлі́ва — прыслоўе
канцэпт

манкурцтва

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова манкурцтва
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
манку́рцтва

мн.  манку́рцтвы
Родны
каго? чаго?
манку́рцтва

мн.  манку́рцтваў
Давальны
каму? чаму?
манку́рцтву

мн.  манку́рцтвам
Вінавальны
каго? што?
манку́рцтва

мн.  манку́рцтвы
Творны
кім? чым?
манку́рцтвам

мн.  манку́рцтвамі
Месны
у кім? у чым?
манку́рцтве

мн.  манку́рцтвах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Быў час, калі дзеўкі любілі і нас.


Разумееш, што пасяліўся не ў самым добрым раёне, калі здымаеш грошы ў банкамаце з засохлымі кроплямі крыві на экране.


mankurctva — беларуская лацінка

Слова манкурцтва (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік манкурцтва — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове манлівасць + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


манкуртыза́цыя (13)

(11) дабрахо́цтва

манкурты́зм (10)

(11) донкіхо́цтва

манку́рцкі (9)

(9) шляхо́цтва

манлі́ва (7)

(10) самаву́цтва

манлі́васць (10)

(8) не́вуцтва

манлі́вы (7)

(10) баламу́цтва


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

драчона