STARNIK
STARNIK
назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова манціроўшчык
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
манціро́ўшчык мн. манціро́ўшчыкі |
| Родны каго? чаго? |
манціро́ўшчыка мн. манціро́ўшчыкаў |
| Давальны каму? чаму? |
манціро́ўшчыку мн. манціро́ўшчыкам |
| Вінавальны каго? што? |
манціро́ўшчыка мн. манціро́ўшчыкаў |
| Творны кім? чым? |
манціро́ўшчыкам мн. манціро́ўшчыкамі |
| Месны у кім? у чым? |
манціро́ўшчыку мн. манціро́ўшчыках |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Дзе збяруцца, там смяюцца.
Дзе цесна, там пацешна.
Цяснота — не крывота.
— А ты калі-небудзь баяўся мяне страціць?
— Адзін раз. Калі мы беглі да маршруткі, а грошы на праезд былі ў цябе.
manciroŭščyk — беларуская лацінка
Слова манціроўшчык (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік манціроўшчык — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове манціроўшчыца + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› манці́раваць (11)
(13) дэкаціро́ўшчык ‹
› манціро́вачны (12)
(14) праекціро́ўшчык ‹
› манціро́ўка (10)
(14) карэкціро́ўшчык ‹
› манціро́ўшчыца (13)
(17) транспарціро́ўшчык ‹
› манцыне́ла (9)
(12) сарціро́ўшчык ‹
› манцыпа́цыя (10)
(11) юсціро́ўшчык ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
