ў
і
маразя́ны — прыметнік маракава́нне — назоўнік
канцэпт

марак

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова марак
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
мара́к

мн.  маракі́
Родны
каго? чаго?
марака́

мн.  марако́ў
Давальны
каму? чаму?
мараку́

мн.  марака́м
Вінавальны
каго? што?
марака́

мн.  марако́ў
Творны
кім? чым?
марако́м

мн.  марака́мі
Месны
у кім? у чым?
мараку́

мн.  марака́х
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Паспех — людзям на смех.
Ад спеху не нарабіць бы смеху.


— Скарнік, ты, несумнеўна, самы нікчэмны слоўнік з усіх, пра якія я чуў.
— Але вы пра мяне чулі.


marak — беларуская лацінка

Слова марак (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік марак — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове маракаванне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


маразматы́чны (12)

(8) сандара́к

маразя́на (8)

(5) кара́к

маразя́ны (8)

(5) ка́рак

маракава́нне (11)

(7) по́марак

маракава́ць (10)

(8) су́хмарак

марака́йбскі (11)

(6) анарак


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

пабачыш увесь свет