STARNIK
STARNIK
назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова маралізатар
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
мараліза́тар мн. мараліза́тары |
| Родны каго? чаго? |
мараліза́тара мн. мараліза́тараў |
| Давальны каму? чаму? |
мараліза́тару мн. мараліза́тарам |
| Вінавальны каго? што? |
мараліза́тара мн. мараліза́тараў |
| Творны кім? чым? |
мараліза́тарам мн. мараліза́тарамі |
| Месны у кім? у чым? |
мараліза́тару мн. мараліза́тарах |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
на Гарадзеншчыне казалі:
філюта ‘залішне свавольны, гарэзлівы, лоўкі, шустры’ (польск. filut ‘свавольнік, круцель, гарэза, прайдзісвет’)
— Афіцыянт! Не бачу курыцы ў курыным булёне! Патанула ці што?
— Ну чаму адразу «патанула»? Памылася і пайшла…
maralizatar — беларуская лацінка
Слова маралізатар (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік маралізатар — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове маралізатарства + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› маралізава́нне (13)
(16) газасігналіза́тар ‹
› маралізавацца (13)
(18) кардыясігналіза́тар ‹
› маралізава́ць (12)
(14) рацыяналіза́тар ‹
› мараліза́тарскі (14)
(13) дэмараліза́тар ‹
› мараліза́тарскі (14)
(13) дэмараліза́тар ‹
› мараліза́тарства (15)
(11) параліза́тар ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Калі даведаўся, што лайно — гэта штука бялізны, а не гаўно.