назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова маршоўка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
маршо́ўка мн. маршо́ўкі |
Родны каго? чаго? |
маршо́ўкі мн. маршо́вак |
Давальны каму? чаму? |
маршо́ўцы мн. маршо́ўкам |
Вінавальны каго? што? |
маршо́ўку мн. маршо́ўкі |
Творны кім? чым? |
маршо́ўкай, маршо́ўкаю мн. маршо́ўкамі |
Месны у кім? у чым? |
маршо́ўцы мн. маршо́ўках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Хто чужога не шануе, свайго мець не будзе.
— Вам больш падабаюцца дзяўчаты ці віно?
— Залежыць ад узросту.
maršoŭka — беларуская лацінка
Слова маршоўка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік маршоўка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове марш-парад + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› ма́ршальства (11)
(8) скашо́ўка ‹
› марша́нцыя (9)
(7) цішо́ўка ‹
› маршападо́бны (12)
(8) віншо́ўка ‹
› маршру́т (7)
(7) яршо́ўка ‹
› маршру́т (7)
(9) папушо́ўка ‹
› маршру́тка (9)
(8) грушо́ўка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Геральдыка Беларусі ад нейрасеткі: Навагрудак