ў
і
альшы́на — назоўнік альшы́ннік — назоўнік
канцэпт

альшынка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова альшынка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
альшы́нка

мн.  альшы́нкі
Родны
каго? чаго?
альшы́нкі

мн.  альшы́нак
Давальны
каму? чаму?
альшы́нцы

мн.  альшы́нкам
Вінавальны
каго? што?
альшы́нку

мн.  альшы́нкі
Творны
кім? чым?
альшы́нкай, альшы́нкаю

мн.  альшы́нкамі
Месны
у кім? у чым?
альшы́нцы

мн.  альшы́нках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Трапаць (мянціць, малоць) языком — гаварыць шмат і без толку, гаварыць бязглуздзіцу.


Слова «днюха» беларускае?
Дзень Нараджэння — ДНюха, не?

Па-руску было б дрюха.

aĺšynka — беларуская лацінка

Слова альшынка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік альшынка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове альшыннік + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


альша́нік (8)

(8) птушы́нка

альша́нскі (9)

(7) вышы́нка

альшы́на (7)

(8) крышы́нка

альшы́ннік (9)

(8) арэ́шынка

альшэ́віна (9)

(9) канюшы́нка

альшэ́ўе (7)

(8) пляшы́нка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

гарадскі і вясковы кот