назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова месціна
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
ме́сціна мн. ме́сціны |
Родны каго? чаго? |
ме́сціны мн. ме́сцін |
Давальны каму? чаму? |
ме́сціне мн. ме́сцінам |
Вінавальны каго? што? |
ме́сціну мн. ме́сціны |
Творны кім? чым? |
ме́сцінай, ме́сцінаю мн. ме́сцінамі |
Месны у кім? у чым? |
ме́сціне мн. ме́сцінах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
язык гладка ходзіць (у каго, чый) — хто-н. умее свабодна, лёгка і прыгожа гаварыць
— А калі вы пачалі працаваць у гэтай кампаніі?
— Калі мне прыгразілі звальненнем.
miescina — беларуская лацінка
Слова месціна (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік месціна — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове месціч + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› ме́сцейка (8)
(11) антычасціна ‹
› ме́сці (5)
(7) шасці́на ‹
› месціва (7)
(9) Палесці́на ‹
› ме́сціся (7)
(6) і́сціна ‹
› ме́сціцца (8)
(7) лі́сціна ‹
› ме́сціч (6)
(8) сексці́на ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.