назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова міёма
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
міё́ма мн. міё́мы |
Родны каго? чаго? |
міё́мы мн. міё́м |
Давальны каму? чаму? |
міё́ме мн. міё́мам |
Вінавальны каго? што? |
міё́му мн. міё́мы |
Творны кім? чым? |
міё́май, міё́маю мн. міё́мамі |
Месны у кім? у чым? |
міё́ме мн. міё́мах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Старое памятай, але жыві новым.
Не лайно, а галдэшка.
mijoma — беларуская лацінка
Слова міёма (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік міёма — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове міжаконне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› міё́граф (7)
(11) мезатэліё́ма ‹
› міё́з (4)
(10) эпітэліё́ма ‹
› міё́лаг (6)
(16) харыёнэпітэліёма ‹
› міё́мны (6)
(9) лейаміё́ма ‹
› міё́рскі (7)
(10) фібраміё́ма ‹
› мі́ж (3)
(7) аксіё́ма ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Што тут не так?