аменафіс

у слоўніках не сустракаецца

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова аменафіс
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	аменафіс мн. —
Родны каго? чаго?	аменафіса мн. —
Давальны каму? чаму?	аменафісу мн. —
Вінавальны каго? што?	аменафіс мн. —
Творны кім? чым?	аменафісам мн. —
Месны у кім? у чым?	аменафісе мн. —
Клічная форма	— мн. —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Сарока сароку бачыць здалёку.
Свой свайго (чорт чорта) пазнаў і на піва пазваў.

— Ты ўпэўнены, што перапісваешся толькі са мной?
— Упэўнены. Чаму ты запытваеш?
— Таму што і Вальжына, і Гануля — гэта я.
— Вось бачыш, толькі з табой.

amienafis — беларуская лацінка

У СЛОЎНІКАХ НЯМА