назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова мінімалка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
мініма́лка мн. мініма́лкі |
Родны каго? чаго? |
мініма́лкі мн. мініма́лак |
Давальны каму? чаму? |
мініма́лцы мн. мініма́лкам |
Вінавальны каго? што? |
мініма́лку мн. мініма́лкі |
Творны кім? чым? |
мініма́лкай, мініма́лкаю мн. мініма́лкамі |
Месны у кім? у чым? |
мініма́лцы мн. мініма́лках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
марцовая пара — час заляцанняў, легкадумных паводзін (сакавіцкі час)
кот марцовы — распуснік, юрлівец, кныр, бабздыр, бабадур; пра немаладога — марцовы кавалер, стары бугай
Каб зразумець рэкурсію, неабходна спачатку зразумець рэкурсію.
minimalka — беларуская лацінка
Слова мінімалка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік мінімалка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове мінімальнасць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› мінімалі́ст (10)
(5) ма́лка ‹
› мінімалі́стка (12)
(14) газанадзімалка ‹
› мінімалі́сцкі (12)
(17) паветранадзімалка ‹
› мініма́льна (10)
(10) нефарма́лка ‹
› мініма́льна-фа́завы (17)
(7) ду́малка ‹
› мініма́льнасць (13)
(8) адыма́лка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.