ў
і
міну́лае — назоўнік мінулача́сны — прыметнік
канцэпт

мінуласць

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
3-е скланенне

праскланяць слова мінуласць
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
міну́ласць

мн.  міну́ласці
Родны
каго? чаго?
міну́ласці

мн.  міну́ласцяў, міну́ласцей
Давальны
каму? чаму?
міну́ласці

мн.  міну́ласцям
Вінавальны
каго? што?
міну́ласць

мн.  міну́ласці
Творны
кім? чым?
міну́ласцю

мн.  міну́ласцямі
Месны
у кім? у чым?
міну́ласці

мн.  міну́ласцях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Розум — найлепшае багацце.

прыказка

— Аўсей, я адкрыю Вам тайну. Вы — тормаз!
— Якую?


minulasć — беларуская лацінка

Слова мінуласць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік мінуласць — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове мінус + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


мінулаве́чны (11)

(13) краясве́тласць

мінулаго́дні (11)

(10) няве́тласць

міну́лае (7)

(9) абду́ласць

мінулача́сны (11)

(9) суту́ласць

міну́лы (6)

(7) чу́ласць

мі́нус (5)

(13) святлачу́ласць


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

ураган і чарвячок