назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова мужчына
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
мужчы́на мн. мужчы́ны |
Родны каго? чаго? |
мужчы́ны мн. мужчы́н |
Давальны каму? чаму? |
мужчы́ну мн. мужчы́нам |
Вінавальны каго? што? |
мужчы́ну мн. мужчы́н |
Творны кім? чым? |
мужчы́нам мн. мужчы́намі |
Месны у кім? у чым? |
мужчы́не мн. мужчы́нах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Для мужчыны крыніцай пакут выступае злая і сварлівая жонка, баба (Сварлівая жонка горш, чым каню хамут; Узяў пілку на сваю шыйку; Бог стварыў два зла: бабу і казла; Баба з пекла родам; У бабы душы няма), а для жанчыны — ліхі муж (Ліхога любіць — сябе губіць; Мужык не мядзведзь, а мяса аб’есць; Сам мужычок з кулачок, а зла як у казла).
Мужчыны павінны радавацца, што жанчыны хочуць раўнапраўя, а не адплаты.
Свет трымаецца на жанчынах. Не на чарапахах.
А мір трымаецца на мужчынах. Таму ён і не трымаецца.
Адзін французскі часопіс для мужчын абвясціў конкурс на найлепшае апісанне сваёй раніцы. Першае месца заняў аўтар такога твора: «Я ўстаю, снедаю, адзяваюся і еду дадому».
mužčyna — беларуская лацінка
Слова мужчына (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік мужчына — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове мужчына-еўрапеоід + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› му́жні (5)
(9) рассе́чына ‹
› му́жны (5)
(9) падце́чына ‹
› мужо́цыя (7)
(9) карце́чына ‹
› мужчына-еўрапеоід (17)
(10) рукаві́чына ‹
› мужчына-ляўша (13)
(9) я́лавічына ‹
› мужчына-мангалоід (17)
(10) сачаві́чына ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.