ў
і
амо́к — назоўнік амо́ніевы — прыметнік
канцэпт

амон

у слоўніках не сустракаецца

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова амон
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
амо́н

мн. 
Родны
каго? чаго?
амо́на

мн. 
Давальны
каму? чаму?
амо́ну

мн. 
Вінавальны
каго? што?
амо́н

мн. 
Творны
кім? чым?
амо́нам

мн. 
Месны
у кім? у чым?
амо́не

мн. 
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

фацэтны — камічны, забаўны
фацэт — камічны, забаўны чалавек // нехта малазнаёмы; хто-н.


— Чаму ты спазніўся?
— Позна выйшаў з дому.
— А раней нельга было выйсці?
— Ужо позна было раней выходзіць.


amon — беларуская лацінка

У СЛОЎНІКАХ НЯМА

назоўнік амон — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове амоній + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


амо́віць (7)

(5) рэло́н

амо́граф (7)

(5) цэло́н

амо́к (4)

(5) шэло́н

амо́ніевы (8)

(5) гамо́н

амо́ній (6)

(9) гінагамо́н

амонійфасфа́т (12)

(6) угамо́н


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

магніцікі з'еў