назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова амонім
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
амо́нім мн. амо́німы |
Родны каго? чаго? |
амо́німа мн. амо́німаў |
Давальны каму? чаму? |
амо́німу мн. амо́німам |
Вінавальны каго? што? |
амо́нім мн. амо́німы |
Творны кім? чым? |
амо́німам мн. амо́німамі |
Месны у кім? у чым? |
амо́німе мн. амо́німах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Язык ходзіць, як мянташка па касе.
пра балбатлівага чалавекахачу ўпіцца як бэсця і ляжаць як бэля
amonim — беларуская лацінка
Слова амонім (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік амонім — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове аморфнасць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› амо́ній (6)
(7) экзо́нім ‹
› амонійфасфа́т (12)
(7) айко́нім ‹
› амонійфасфа́тны (14)
(6) Сло́нім ‹
› амо́рфна (7)
(8) касмо́нім ‹
› амо́рфна-крышталі́чны (19)
(7) сіно́нім ‹
› амо́рфна-сінтэты́чны (18)
(7) этно́нім ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.