назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова мякінка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
мякі́нка мн. мякі́нкі |
Родны каго? чаго? |
мякі́нкі мн. мякі́нак, мякі́нкаў |
Давальны каму? чаму? |
мякі́нцы мн. мякі́нкам |
Вінавальны каго? што? |
мякі́нку мн. мякі́нкі |
Творны кім? чым? |
мякі́нкай, мякі́нкаю мн. мякі́нкамі |
Месны у кім? у чым? |
мякі́нцы мн. мякі́нках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
абе́руч / абе́ручкі — абедзвюма рукамі
Шчаслівы той, хто навучыўся захапляцца, а не зайздросціць.
miakinka — беларуская лацінка
Слова мякінка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік мякінка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове мякіннік + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› мя́кенькі (8)
(7) пекі́нка ‹
› мякі́на (6)
(10) алганкі́нка ‹
› мякі́ніна (8)
(7) тэкі́нка ‹
› мякі́ннік (8)
(7) галі́нка ‹
› мякі́нны (7)
(10) прага́лінка ‹
› мя́кіш (5)
(7) далі́нка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.