ў
і
амяла́ — назоўнік амя́лле — назоўнік
канцэпт

амяленне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова амяленне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
амяле́нне

мн.  амяле́нні
Родны
каго? чаго?
амяле́ння

мн.  амяле́нняў
Давальны
каму? чаму?
амяле́нню

мн.  амяле́нням
Вінавальны
каго? што?
амяле́нне

мн.  амяле́нні
Творны
кім? чым?
амяле́ннем

мн.  амяле́ннямі
Месны
у кім? у чым?
амяле́нні

мн.  амяле́ннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

каб табе язык адсох — ужываецца як праклён таму, хто нядобра сказаў

беларускія праклёны

— Зося, чаму вы пачалі граць на піяніна?
— У мяне са скрыпкі піва падала…

дык вось чаму ў слоўніках трапляецца фартэп'яна праз апостраф

amialiennie — беларуская лацінка

Слова амяленне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік амяленне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове амялле + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


амя́глы (6)

(18) вільгацевыдзяле́нне

амя́жыцца (8)

(15) жоўцевыдзяле́нне

амяла́ (5)

(7) мя́ленне

амя́лле (6)

(9) памяле́нне

амялу́шка (8)

(9) абмяле́нне

амялу́шкавы (10)

(8) змяле́нне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

сяджу ў кватэры