STARNIK
STARNIK
назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова надворнік
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
надво́рнік мн. надво́рнікі |
| Родны каго? чаго? |
надво́рніка мн. надво́рнікаў |
| Давальны каму? чаму? |
надво́рніку мн. надво́рнікам |
| Вінавальны каго? што? |
надво́рніка мн. надво́рнікаў |
| Творны кім? чым? |
надво́рнікам мн. надво́рнікамі |
| Месны у кім? у чым? |
надво́рніку мн. надво́рніках |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Чужое ўзяць — сваё згубіць.
Не бяры чужога: аддасі сваё.
Ты па чужое, а чорт па тваё.
кожны робіць памылкі
нармальная рэакцыя: дзякуй, буду ведаць
ненармальная: ідзі ў сраку, душніла, я невук і мне гэта нравіцца
nadvornik — беларуская лацінка
Слова надворнік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік надворнік — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове надвочніца + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› надво́рак (8)
(10) абгаво́рнік ‹
› надво́рна (8)
(7) дво́рнік ‹
› надво́рнасць (11)
(7) дво́рнік ‹
› надво́рны (8)
(10) прыдво́рнік ‹
› надво́сень (9)
(9) вытво́рнік ‹
› надво́чна (8)
(13) бык-вытворнік ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
