ў
і
надпі́сваць — дзеяслоў надпісны́ — прыметнік
канцэпт

надпіска

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова надпіска
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
надпі́ска

мн.  надпі́скі
Родны
каго? чаго?
надпі́скі

мн.  надпі́сак
Давальны
каму? чаму?
надпі́сцы

мн.  надпі́скам
Вінавальны
каго? што?
надпі́ску

мн.  надпі́скі
Творны
кім? чым?
надпі́скай, надпі́скаю

мн.  надпі́скамі
Месны
у кім? у чым?
надпі́сцы

мн.  надпі́сках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

на Гарадзеншчыне казалі:
філюта ‘залішне свавольны, гарэзлівы, лоўкі, шустры’ (польск. filut ‘свавольнік, круцель, гарэза, прайдзісвет’)

«Аньця як філюта, скура на ёй гаворыць».

На планеце Зямля нейкая кабзда.


nadpiska — беларуская лацінка

Слова надпіска (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік надпіска — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове надплечча + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


надпі́сванне (11)

(8) прапі́ска

надпі́свацца (11)

(12) перапрапі́ска

надпі́сваць (10)

(7) адпі́ска

надпісны́ (8)

(8) падпі́ска

надпі́ты (7)

(8) распі́ска

надпі́ты (7)

(6) упі́ска


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

мыцца - не мыцца