назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова накольнік
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
нако́льнік мн. нако́льнікі |
Родны каго? чаго? |
нако́льніка мн. нако́льнікаў |
Давальны каму? чаму? |
нако́льніку мн. нако́льнікам |
Вінавальны каго? што? |
нако́льніка мн. нако́льнікаў |
Творны кім? чым? |
нако́льнікам мн. нако́льнікамі |
Месны у кім? у чым? |
нако́льніку мн. нако́льніках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Часам шэпчуць — далёка чуюць, а крычаць — не чуюць.
— Тата, чаму гэтыя людзі называюць цябе расістам?
— Гэта не людзі, сынку.
nakoĺnik — беларуская лацінка
Слова накольнік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік накольнік — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове накопванне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› нако́лваць (9)
(10) няздо́льнік ‹
› нако́лка (7)
(14) чатырохдо́льнік ‹
› нако́лькі (8)
(7) зо́льнік ‹
› нако́льчаты (10)
(9) сако́льнік ‹
› нако́мканы (9)
(10) падко́льнік ‹
› нако́мканы (9)
(10) раско́льнік ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Геральдыка Беларусі ад нейрасеткі: Ліда