ў
і
анама́стыка — назоўнік анамасты́чна — прыслоўе
канцэпт

анамастыкон

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова анамастыкон
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
анамастыко́н

мн.  анамастыко́ны
Родны
каго? чаго?
анамастыко́на

мн.  анамастыко́наў
Давальны
каму? чаму?
анамастыко́ну

мн.  анамастыко́нам
Вінавальны
каго? што?
анамастыко́н

мн.  анамастыко́ны
Творны
кім? чым?
анамастыко́нам

мн.  анамастыко́намі
Месны
у кім? у чым?
анамастыко́не

мн.  анамастыко́нах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

збаёдаць
// Згубіць, невядома дзе падзець.
// Загубіць, знішчыць.
// Марна патраціць (змарнаваць), перавесці.


Дзякуючы спортзаняткам я набіраю моц і магу насіць з сабой больш лекаў.


anamastykon — беларуская лацінка

Слова анамастыкон (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік анамастыкон — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове анаматалогія + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


анамасіялагі́чны (15)

(9) сатырыко́н

анамасіяло́гія (13)

(7) тэрыко́н

анама́стыка (10)

(12) суперартыко́н

анамасты́чна (11)

(10) сіндэтыко́н

анамасты́чны (11)

(5) бало́н

анаматалагі́чны (14)

(9) газабало́н


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

котка-сяброўка