назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова наміналіст
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
наміналі́ст мн. наміналі́сты |
Родны каго? чаго? |
наміналі́ста мн. наміналі́стаў |
Давальны каму? чаму? |
наміналі́сту мн. наміналі́стам |
Вінавальны каго? што? |
наміналі́ста мн. наміналі́стаў |
Творны кім? чым? |
наміналі́стам мн. наміналі́стамі |
Месны у кім? у чым? |
наміналі́сце мн. наміналі́стах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Калі не ўмееш пабурчаць, то лепей памаўчаць.
Табе часта кажуць «беражы сябе». Хай жа трапіцца чалавечак, які скажа «я буду цябе берагчы».
naminalist — беларуская лацінка
Слова наміналіст (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік наміналіст — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове намінальнасць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› намінава́ць (10)
(11) персаналі́ст ‹
› наміна́л (7)
(9) сігналі́ст ‹
› наміналі́зм (10)
(12) фенаменалі́ст ‹
› наміналісты́чна (14)
(11) крыміналі́ст ‹
› наміналісты́чны (14)
(8) фіналі́ст ‹
› наміналі́сцкі (12)
(13) суперфіналі́ст ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.