Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

нараст, -а, Месны склон -сце, мужчынскі род і нарасць, -і, жаночы род
  1. Ненармальнае патаўшчэнне на якой-н.
  2. частцы арганізма. Мазольныя нарасты на руках. Нарасты на галінах дрэва. ▪ [Юдзін] не ведаў, што гэта лішай такі, нездаровая нарасць — лес жа таксама хварэе. ← Алесь Масарэнка.
  3. Пукатасць на галаве, каля носа і вачэй у некаторых жывёл, рыб і птушак. Нараст на галаве ў гусей.
  4. Тое, што наогул нарасло дзе-н., на чым-н. Нараст смалы на дрэве. Нараст шлаку. ▪ Ад цяпла іх [вербы] адгароджвалі не толькі шыбы, але і тоўсты пласт інею на іх з лёдавымі нарастамі і глыбокімі шчылінамі па краях, каля рам. ← Іван Шамякін. // пераноснае значэнне Аб нездаровых з'явах у грамадскім жыцці. Нарасты дробнабуржуазнай псіхалогіі.

❌

нараст

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова нараст
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	на́раст мн. на́расты
Родны каго? чаго?	на́раста мн. на́растаў
Давальны каму? чаму?	на́расту мн. на́растам
Вінавальны каго? што?	на́раст мн. на́расты
Творны кім? чым?	на́растам мн. на́растамі
Месны у кім? у чым?	на́расце мн. на́растах
Клічная форма	— мн. —

Слова нараст (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік назоўніка (2008)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

назоўнік нараст — у родным, давальным, творным і месным склоне

нараст

Навігатар

Мемчыкі