назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова нарыца
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
нары́ца мн. нары́цы |
Родны каго? чаго? |
нары́цы мн. нары́ц |
Давальны каму? чаму? |
нары́цы мн. нары́цам |
Вінавальны каго? што? |
нары́цу мн. нары́ц |
Творны кім? чым? |
нары́цай, нары́цаю мн. нары́цамі |
Месны у кім? у чым? |
нары́цы мн. нары́цах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
І хітры ліс у пастку трапляе.
Я бессардэчная, самаўлюбёная, цынічная, эгаістычная скаціна. Але ў мяне ёсць і недахопы.
naryca — беларуская лацінка
Слова нарыца (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік нарыца — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове нарэз + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› нарыхто́ўшчык (12)
(4) пы́ца ‹
› нарыхто́ўшчыца (13)
(6) гары́ца ‹
› нарыхто́ўшчыцкі (14)
(6) кары́ца ‹
› нарыцава́ты (10)
(7) ата́рыца ‹
› нары́ць (6)
(7) ста́рыца ‹
› нарэ́берны (9)
(11) пераста́рыца ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Геральдыка Беларусі ад нейрасеткі: Віцебск