ў
і
анатэ́ксіс — назоўнік ана́фара — назоўнік
канцэпт

анафаза

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова анафаза
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
анафа́за

мн.  анафа́зы
Родны
каго? чаго?
анафа́зы

мн.  анафа́з
Давальны
каму? чаму?
анафа́зе

мн.  анафа́зам
Вінавальны
каго? што?
анафа́зу

мн.  анафа́зы
Творны
кім? чым?
анафа́зай, анафа́заю

мн.  анафа́замі
Месны
у кім? у чым?
анафа́зе

мн.  анафа́зах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Была ў мяне сіла, як маці насіла.
Капейка і тая сціраецца.

Прыказкі і прымаўкі ў дзвюх кнігах (1976)

— У каго гэта ты ўчора начавала?
— У знаёмага.
— І калі вы пазнаёміліся?
— Пазаўчора.


anafaza — беларуская лацінка

Слова анафаза (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік анафаза — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове анафара + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


анато́мка (8)

(9) гаплафа́за

ана́ты (5)

(9) дыплафа́за

анатэ́ксіс (9)

(8) тэлафаза

ана́фара (7)

(7) прафа́за

анафарыт (8)

(8) метафа́за

анафары́чна (10)

(11) праметафаза


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

я пасля смеху з уласнага жарту