назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова нацкоўванне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
нацко́ўванне мн. нацко́ўванні |
Родны каго? чаго? |
нацко́ўвання мн. нацко́ўванняў |
Давальны каму? чаму? |
нацко́ўванню мн. нацко́ўванням |
Вінавальны каго? што? |
нацко́ўванне мн. нацко́ўванні |
Творны кім? чым? |
нацко́ўваннем мн. нацко́ўваннямі |
Месны у кім? у чым? |
нацко́ўванні мн. нацко́ўваннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Дурны сабака і на гаспадара брэша.
Прыказка.Нейрасеткі ніколі не заменяць мастакоў, бо яны што — дурні працаваць па 40 гадзін на тыдзень з графікам 5/2 за капейкі?
nackoŭvannie — беларуская лацінка
Слова нацкоўванне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік нацкоўванне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове нацмен + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› на́цкі (5)
(13) заштуко́ўванне ‹
› нацко́ваны (9)
(14) прыштуко́ўванне ‹
› нацко́ваны (9)
(11) зацко́ўванне ‹
› нацко́ўвацца (11)
(12) падцко́ўванне ‹
› нацко́ўваць (10)
(13) адпачко́ўванне ‹
› нацме́н (6)
(12) атычко́ўванне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.