ў
і
нацко́ваны — дзеепрыметнік нацко́ўвацца — дзеяслоў
канцэпт

нацкоўванне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова нацкоўванне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
нацко́ўванне

мн.  нацко́ўванні
Родны
каго? чаго?
нацко́ўвання

мн.  нацко́ўванняў
Давальны
каму? чаму?
нацко́ўванню

мн.  нацко́ўванням
Вінавальны
каго? што?
нацко́ўванне

мн.  нацко́ўванні
Творны
кім? чым?
нацко́ўваннем

мн.  нацко́ўваннямі
Месны
у кім? у чым?
нацко́ўванні

мн.  нацко́ўваннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Дурны сабака і на гаспадара брэша.

Прыказка.

Нейрасеткі ніколі не заменяць мастакоў, бо яны што — дурні працаваць па 40 гадзін на тыдзень з графікам 5/2 за капейкі?


nackoŭvannie — беларуская лацінка

Слова нацкоўванне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік нацкоўванне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове нацмен + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


на́цкі (5)

(13) заштуко́ўванне

нацко́ваны (9)

(14) прыштуко́ўванне

нацко́ваны (9)

(11) зацко́ўванне

нацко́ўвацца (11)

(12) падцко́ўванне

нацко́ўваць (10)

(13) адпачко́ўванне

нацме́н (6)

(12) атычко́ўванне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

піўнушка