назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова опус
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
о́пус мн. о́пусы |
Родны каго? чаго? |
о́пуса мн. о́пусаў |
Давальны каму? чаму? |
о́пусу мн. о́пусам |
Вінавальны каго? што? |
о́пус мн. о́пусы |
Творны кім? чым? |
о́пусам мн. о́пусамі |
Месны у кім? у чым? |
о́пусе мн. о́пусах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Калі Бог злучыць, то ніхто не разлучыць.
— Як стаць лепшай версіяй сябе?
— З'есці смакатульку. Будзеш ты са смакатулькай.
opus — беларуская лацінка
Слова опус (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік опус — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове опцыя + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› о́птыка-спектраскапі́чны (22)
(9) мезагі́пус ‹
› о́птыка-электро́нны (17)
(10) пратагі́пус ‹
› о́птымум (7)
(6) ка́мпус ‹
› о́пцыя (5)
(9) меляно́пус ‹
› орагене́зіс (10)
(10) пілака́рпус ‹
› орагідрагра́фія (14)
(12) сімплака́рпус ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Сцяг маёй дзяржавы.