пажыўленне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова пажыўленне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	пажыўле́нне мн. пажыўле́нні
Родны каго? чаго?	пажыўле́ння мн. пажыўле́нняў
Давальны каму? чаму?	пажыўле́нню мн. пажыўле́нням
Вінавальны каго? што?	пажыўле́нне мн. пажыўле́нні
Творны кім? чым?	пажыўле́ннем мн. пажыўле́ннямі
Месны у кім? у чым?	пажыўле́нні мн. пажыўле́ннях
Клічная форма	— мн. —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Для мужчыны крыніцай пакут выступае злая і сварлівая жонка, баба (Сварлівая жонка горш, чым каню хамут; Узяў пілку на сваю шыйку; Бог стварыў два зла: бабу і казла; Баба з пекла родам; У бабы душы няма), а для жанчыны — ліхі муж (Ліхога любіць — сябе губіць; Мужык не мядзведзь, а мяса аб’есць; Сам мужычок з кулачок, а зла як у казла).

— Тата, што такое некампетэнтнасць і абыякавасць?
— Я не ведаю, мне да лямпачкі.

pažyŭliennie — беларуская лацінка

Слова пажыўленне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: