ў
і
пако́пванне — назоўнік пако́раны — прыметнік
канцэпт

пакора

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова пакора
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
пако́ра

мн. 
Родны
каго? чаго?
пако́ры

мн. 
Давальны
каму? чаму?
пако́ры

мн. 
Вінавальны
каго? што?
пако́ру

мн. 
Творны
кім? чым?
пако́рай, пако́раю

мн. 
Месны
у кім? у чым?
пако́ры

мн. 
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

як анучаю па зубах — сказаць каму-н. што-н. непрыемнае


Які ж ты беларус, калі ў цябе няма спіса, як у Ар'і Старк?


pakora — беларуская лацінка

Слова пакора (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік пакора — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове пакорлівасць + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


пако́паны (8)

(5) іжо́ра

пако́паны (8)

(6) разо́ра

пако́пванне (10)

(6) како́ра

пако́раны (8)

(8) непако́ра

пако́раны (8)

(8) непако́ра

пако́раны (8)

(8) непако́ра


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

кантралёр і білет