назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова пакора
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
пако́ра мн. — |
Родны каго? чаго? |
пако́ры мн. — |
Давальны каму? чаму? |
пако́ры мн. — |
Вінавальны каго? што? |
пако́ру мн. — |
Творны кім? чым? |
пако́рай, пако́раю мн. — |
Месны у кім? у чым? |
пако́ры мн. — |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
як анучаю па зубах — сказаць каму-н. што-н. непрыемнае
Які ж ты беларус, калі ў цябе няма спіса, як у Ар'і Старк?
pakora — беларуская лацінка
Слова пакора (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік пакора — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове пакорлівасць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› пако́паны (8)
(5) іжо́ра ‹
› пако́паны (8)
(6) разо́ра ‹
› пако́пванне (10)
(6) како́ра ‹
› пако́раны (8)
(8) непако́ра ‹
› пако́раны (8)
(8) непако́ра ‹
› пако́раны (8)
(8) непако́ра ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.