Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

паліцыя, -і, жаночы род
  1. У дарэвалюцыйнай Расіі і капіталістычных краінах, а таксама ў час Вялікай Айчыннай вайны ў акупіраваных раёнах — сістэма асобых органаў дзяржаўнага апарату для аховы існуючага ладу і ўстаноўленых парадкаў. Палітычная паліцыя. Крымінальная паліцыя. ▪ Муж [Эміліі] два гады назад быў забіты паліцыяй на першамайскай дэманстрацыя. ← Янка Маўр.
  2. зборны назоўнік Паліцэйскія. Паліцыя акружыла дом Бычкоўскіх. На двор нікога не пускалі. ← часопіс «Маладосць». — Паліцыя! — крыкнуў нехта. Чалавек дваццаць паліцыянтаў білі без разбору — па людзях, па конях. ← Піліп Пестрак.
  3. размоўнае слова Памяшканне, дзе знаходзяцца паліцэйскія органы; паліцэйскі ўчастак.
   [Ням. Polizei ад грэч. politeia — кіраванне дзяржавай.]

❌

паліцыя

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова паліцыя
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	палі́цыя мн. палі́цыі
Родны каго? чаго?	палі́цыі мн. палі́цый
Давальны каму? чаму?	палі́цыі мн. палі́цыям
Вінавальны каго? што?	палі́цыю мн. палі́цыі
Творны кім? чым?	палі́цыяй, палі́цыяю мн. палі́цыямі
Месны у кім? у чым?	палі́цыі мн. палі́цыях
Клічная форма	— мн. —

Слова паліцыя (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік назоўніка (2008)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

назоўнік паліцыя — у родным, давальным, творным і месным склоне

Навігатар

Мемчыкі

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

— Абкалоўся і бывай здароў?
— Бывай што?
— Здароў.
— Вітаю.