Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

пантаміма, -ы, жаночы род
  1. Тэатральны спектакль, у якім дзеючыя асобы выражаюць свае думкі і пачуцці не словамі, а мімікай, жэстамі, пластычнымі рухамі. // Адпаведны жанр у тэатральным мастацтве. // Цыркавы паказ феерычнага характару, у якім асобныя нумары злучаны пэўным сюжэтам.
  2. Сюжэтная сцэна ў балеце, оперы, драме, заснаваная на драматычна выразнай ігры без слоў.
  3. Жэсты, міміка як сродак размовы (звычайна пры няведанні або слабым веданні мовы).
   [Ад грэч. pantómimos — які ўсё пераймае, імітуе.]

❌

пантаміма

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова пантаміма
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	пантамі́ма мн. пантамі́мы
Родны каго? чаго?	пантамі́мы мн. пантамі́м
Давальны каму? чаму?	пантамі́ме мн. пантамі́мам
Вінавальны каго? што?	пантамі́му мн. пантамі́мы
Творны кім? чым?	пантамі́май, пантамі́маю мн. пантамі́мамі
Месны у кім? у чым?	пантамі́ме мн. пантамі́мах
Клічная форма	— мн. —

— Здаецца, вы сказалі, што я вядзьмарка, старая баба, качарга і змяя, — ці праўда гэта?
— Гэта праўда, але я гэтага не казаў.

Слова пантаміма (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік назоўніка (2008)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

назоўнік пантаміма — у родным, давальным, творным і месным склоне

пантаміма

Навігатар

Мемчыкі