ў
і
парася́чы — прыметнік паратава́ць — дзеяслоў
канцэпт

паратаванне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова паратаванне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
паратава́нне

мн.  паратава́нні
Родны
каго? чаго?
паратава́ння

мн.  паратава́нняў
Давальны
каму? чаму?
паратава́нню

мн.  паратава́нням
Вінавальны
каго? што?
паратава́нне

мн.  паратава́нні
Творны
кім? чым?
паратава́ннем

мн.  паратава́ннямі
Месны
у кім? у чым?
паратава́нні

мн.  паратава́ннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Лепей драўляная згода, чымся залатая сварка.
Святы спакою, лепей з табою.


Ідыёт — грамадзянін поліса, які не ўдзельнічае ў грамадскім жыцці і не цікавіцца палітыкай.

(з гісторыі Старажытнай Грэцыі)

paratavannie — беларуская лацінка

Слова паратаванне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік паратаванне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове паратаксіс + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


парася́цінка (11)

(14) аўтаанатава́нне

парася́чы (8)

(11) капатава́нне

парася́чы (8)

(9) ратава́нне

паратава́ць (10)

(10) дратава́нне

парата́ксіс (10)

(11) адратава́нне

парата́ксісны (12)

(13) квадратава́нне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

каб морду тваю не бачыць