назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова парушына
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
парушы́на мн. парушы́ны |
Родны каго? чаго? |
парушы́ны мн. парушы́н |
Давальны каму? чаму? |
парушы́не мн. парушы́нам |
Вінавальны каго? што? |
парушы́ну мн. парушы́ны |
Творны кім? чым? |
парушы́най, парушы́наю мн. парушы́намі |
Месны у кім? у чым? |
парушы́не мн. парушы́нах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Хто рана ўстае, у таго хлеба стае.
— Гэта твой былы хлопец?
— Ага.
— А што ў другім пакеце?
parušyna — беларуская лацінка
Слова парушына (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік парушына — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове парушынка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› парушаючы (9)
(8) па́зушына ‹
› пару́шнасць (10)
(7) апу́шына ‹
› пару́шны (7)
(8) успушына ‹
› парушы́нка (9)
(7) брушы́на ‹
› пару́шыцца (9)
(8) абру́шына ‹
› парушы́цца (9)
(10) падбру́шына ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.