ў
і
пару́шны — прыметнік парушы́нка — назоўнік
канцэпт

парушына

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова парушына
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
парушы́на

мн.  парушы́ны
Родны
каго? чаго?
парушы́ны

мн.  парушы́н
Давальны
каму? чаму?
парушы́не

мн.  парушы́нам
Вінавальны
каго? што?
парушы́ну

мн.  парушы́ны
Творны
кім? чым?
парушы́най, парушы́наю

мн.  парушы́намі
Месны
у кім? у чым?
парушы́не

мн.  парушы́нах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Хто рана ўстае, у таго хлеба стае.


— Гэта твой былы хлопец?
— Ага.
— А што ў другім пакеце?


parušyna — беларуская лацінка

Слова парушына (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік парушына — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове парушынка + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


парушаючы (9)

(8) па́зушына

пару́шнасць (10)

(7) апу́шына

пару́шны (7)

(8) успушына

парушы́нка (9)

(7) брушы́на

пару́шыцца (9)

(8) абру́шына

парушы́цца (9)

(10) падбру́шына


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

вірус