ў
і
па́сак — назоўнік пасаката́ць — дзеяслоў
канцэпт

пасака

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова пасака
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
па́сака

мн. 
Родны
каго? чаго?
па́сакі

мн. 
Давальны
каму? чаму?
па́сацы

мн. 
Вінавальны
каго? што?
па́саку

мн. 
Творны
кім? чым?
па́сакай, па́сакаю

мн. 
Месны
у кім? у чым?
па́сацы

мн. 
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

мянці́ць — што, чым і без дапаўнення — гаварыць многа і без толку, гаварыць бязглуздзіцу; трапацца, лапатаць
мянта́шка — пра таго, хто многа і без толку гаворыць; трапло (пераноснае значэнне)

Языкі быццам з прывязі пазрываліся і мянцілі немаведама што. (Сабаленка)

«Няма часу» заўсёды азначае «гэта ў мяне не ў прыярытэце».


pasaka — беларуская лацінка

Слова пасака (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік пасака — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове пасалуроз + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


пасажы́рска-тава́рны (18)

(5) сра́ка

пасажы́рскі (10)

(8) зашы́рака

па́сак (5)

(5) асака́

пасаката́ць (10)

(6) піса́ка

пасакрэ́тнічаць (14)

(6) піса́ка

пасалаве́лы (10)

(6) куса́ка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

не пакакаў