назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова апарыя
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
апары́я мн. апары́і |
Родны каго? чаго? |
апары́і мн. апары́й |
Давальны каму? чаму? |
апары́і мн. апары́ям |
Вінавальны каго? што? |
апары́ю мн. апары́і |
Творны кім? чым? |
апары́яй, апары́яю мн. апары́ямі |
Месны у кім? у чым? |
апары́і мн. апары́ях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Абяцанкі-цацанкі, а дурню радасць.
Дасць на лета, але не на гэта.
Разумееш, што пасяліўся не ў самым добрым раёне, калі здымаеш грошы ў банкамаце з засохлымі кроплямі крыві на экране.
aparyja — беларуская лацінка
Слова апарыя (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік апарыя — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове апарэль + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› апа́рысты (8)
(11) ветэрынары́я ‹
› апа́рыцца (8)
(5) па́рыя ‹
› апа́рыць (7)
(5) па́рыя ‹
› апарэ́ль (7)
(9) вівіпа́рыя ‹
› апаса́цца (8)
(9) ізаспары́я ‹
› апаселе́ній (10)
(9) апаспары́я ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Калі даведаўся, што лайно — гэта штука бялізны, а не гаўно.