назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова пачка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
па́чка мн. па́чкі |
Родны каго? чаго? |
па́чкі мн. па́чак |
Давальны каму? чаму? |
па́чцы мн. па́чкам |
Вінавальны каго? што? |
па́чку мн. па́чкі |
Творны кім? чым? |
па́чкай, па́чкаю мн. па́чкамі |
Месны у кім? у чым? |
па́чцы мн. па́чках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
як скура́т на агні́ (круціцца, выкручвацца) — даказваць сваю непрычыннасць, невінаватасць у якой-н. справе, звычайна нядобрай, выгароджваць сябе; празмерна, залішне выкручвацца
Жылі ў бацькі тры сыны, а свае кватэры здавалі.
pačka — беларуская лацінка
Слова пачка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік пачка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове пачкаванне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› пачвя́каць (9)
(11) шляхця́начка ‹
› пачвя́кванне (11)
(12) негрыця́начка ‹
› пачвя́кваць (10)
(11) італья́начка ‹
› пачкаабвя́звальны (16)
(7) ка́пачка ‹
› пачкава́нне (10)
(7) капа́чка ‹
› пачкава́цца (10)
(7) капа́чка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.