ў
і
паэта́пны — прыметнік паэтызава́на — прыслоўе
канцэпт

паэтка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова паэтка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
паэ́тка

мн.  паэ́ткі
Родны
каго? чаго?
паэ́ткі

мн.  паэ́так
Давальны
каму? чаму?
паэ́тцы

мн.  паэ́ткам
Вінавальны
каго? што?
паэ́тку

мн.  паэ́так
Творны
кім? чым?
паэ́ткай, паэ́ткаю

мн.  паэ́ткамі
Месны
у кім? у чым?
паэ́тцы

мн.  паэ́тках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

мара́ — прывід, здань, насланнё

Вось-вось пакажацца звяруга!.. Ды доўга гэта штось патуга — Няма, а быць ужо пара. Цьфу, ты! Што ж гэта за мара? (Якуб Колас)

Воўк застаўся б жывым, калі б не загаварыў у цёмным лесе з незнаёмай дзяўчынкай у чырвонай шапачцы.


paetka — беларуская лацінка

Слова паэтка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік паэтка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове паэт-рамантык + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


паэта́пна (8)

(8) падчы́тка

паэта́пнасць (11)

(6) счы́тка

паэта́пны (8)

(7) вы́чытка

паэтызава́на (11)

(8) сурвэ́тка

паэтызава́нне (12)

(8) манжэ́тка

паэтызава́ны (11)

(8) гаржэ́тка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

фарфоравы кубак

Што тут не так?