ў
і
пеа́н — назоўнік пеана́ж — назоўнік
канцэпт

пеан

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова пеан
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
пеа́н

мн.  пеа́ны
Родны
каго? чаго?
пеа́на

мн.  пеа́наў
Давальны
каму? чаму?
пеа́ну

мн.  пеа́нам
Вінавальны
каго? што?
пеа́н

мн.  пеа́ны
Творны
кім? чым?
пеа́нам

мн.  пеа́намі
Месны
у кім? у чым?
пеа́не

мн.  пеа́нах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Хоць небагаты, але зухаваты.
Хоць голы, але вясёлы.


Скажыце Дональду, што вялікім можа быць толькі Княства Літоўскае.


piean — беларуская лацінка

Слова пеан (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік пеан — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове пеанаж + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


пая́ц (4)

(10) тэтраалеан

пая́цца (6)

(6) Арлеа́н

пая́ць (5)

(6) арлеа́н

пеана́ж (6)

(3) Жа́н

пеані́чны (8)

(4) ажа́н

пебры́на (7)

(5) кажа́н


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

будзільнік