назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова пельмень
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
пельме́нь мн. пельме́ні |
Родны каго? чаго? |
пельме́ня мн. пельме́няў |
Давальны каму? чаму? |
пельме́ню мн. пельме́ням |
Вінавальны каго? што? |
пельме́нь мн. пельме́ні |
Творны кім? чым? |
пельме́нем мн. пельме́нямі |
Месны у кім? у чым? |
пельме́ні мн. пельме́нях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Калі не ўмееш пабурчаць, то лепей памаўчаць.
— Я спачатку вару пельмені, а потым смажу. А ты?
— А я наадварот.
Якія пельмені?? Галушкі, клёцкі, ВАРЭНІКІ, капыткі і яшчэ стос страў ёсць нармальных сваіх!
Бабуля паспрачалася з Ціханам, што ён не з'есць 26 пельменяў. Спрачаліся на прыбіранне ў кватэры. І вось Ціхан даядае 25-ы пельмень і разумее, што 26-га ў талерцы няма. Гэта ўсё, што трэба ведаць пра заключэнне дагавораў.
pieĺmień — беларуская лацінка
Слова пельмень (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік пельмень — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове пелюсць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› пелько́мпас (10)
(8) глухме́нь ‹
› пельме́нная (10)
(7) сухме́нь ‹
› пельме́нны (9)
(6) ячме́нь ‹
› пе́люсць (7)
(7) ільме́нь ‹
› пе́люшцы (7)
(7) Ільме́нь ‹
› пе́ля (4)
(8) пяльмень ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.