назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова апона
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
апо́на мн. апо́ны |
Родны каго? чаго? |
апо́ны мн. апо́н |
Давальны каму? чаму? |
апо́не мн. апо́нам |
Вінавальны каго? што? |
апо́ну мн. апо́ны |
Творны кім? чым? |
апо́най, апо́наю мн. апо́намі |
Месны у кім? у чым? |
апо́не мн. апо́нах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Няма лепшай рэчы, як свіныя плечы.
1. Даць штучнаму інтэлекту ўсе творы Караткевіча.
2. Папрасіць ШІ напісаць працяг «Каласы пад сярпом тваім».
3. Прадаваць як неапублікаваны раней раман.
4. Profit (Прафіт).
apona — беларуская лацінка
Слова апона (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік апона — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове апонка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› апо́лудні (8)
(6) Сымо́на ‹
› апо́льчык (8)
(4) но́на ‹
› апо́мніцца (9)
(5) ано́на ‹
› апо́нка (6)
(6) запо́на ‹
› апо́ра (5)
(6) папо́на ‹
› апо́рак (6)
(8) перапо́на ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Зюзя — бог маразоў (гл. Карачун).
Кароль ночы — персанаж з «Гульні тронаў».