ў
і
пе́рханне — назоўнік пе́рхаць — дзеяслоў
канцэпт

перхаць

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
3-е скланенне

праскланяць слова перхаць
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
пе́рхаць

мн. 
Родны
каго? чаго?
пе́рхаці

мн. 
Давальны
каму? чаму?
пе́рхаці

мн. 
Вінавальны
каго? што?
пе́рхаць

мн. 
Творны
кім? чым?
пе́рхаццю

мн. 
Месны
у кім? у чым?
пе́рхаці

мн. 
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

дуро́нік — свавольнік, гарэза

Па вадзе шлёпаюць басанож малыя дуронікі, закасаўшы нагавіцы, задраўшы кашулі. (Максім Гарэцкі)

— Заходзь, даражэнькі. Госць у хаце — Бог у хаце.
— Слухай, ты багаты на грошы? Пазыч мне грошай!
— І кот не мыўся, і госць з’явіўся. Ідзі, куды ішоў.

знайдзіце прыказкі

pierchać — беларуская лацінка

Слова перхаць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік перхаць — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове перхларат + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


перфузі́йны (10)

(7) ке́рхаць

перфу́зія (8)

(9) паке́рхаць

пе́рханне (8)

(9) вы́мерхаць

перхлара́т (9)

(9) запе́рхаць

перхлара́тны (11)

(7) шо́рхаць

перхлорвіні́лавы (15)

(9) зашо́рхаць


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

шэдэўр