назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова першаўзыходжанне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
першаўзыхо́джанне мн. першаўзыхо́джанні |
Родны каго? чаго? |
першаўзыхо́джання мн. першаўзыхо́джанняў |
Давальны каму? чаму? |
першаўзыхо́джанню мн. першаўзыхо́джанням |
Вінавальны каго? што? |
першаўзыхо́джанне мн. першаўзыхо́джанні |
Творны кім? чым? |
першаўзыхо́джаннем мн. першаўзыхо́джаннямі |
Месны у кім? у чым? |
першаўзыхо́джанні мн. першаўзыхо́джаннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Каб пілося і елася і болей хацелася.
— Слухай, там у халадзільніку быў торт. Дзе ён?
— Я з'ела адзін кавалачак.
— Добра, а дзе астатнія кавалачкі?
— А я не рэзала.
pieršaŭzychodžannie — беларуская лацінка
Слова першаўзыходжанне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік першаўзыходжанне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове першаўзыходнік + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› першатра́веньскі (15)
(12) разыхо́джанне ‹
› першаўзо́р (9)
(14) неразыхо́джанне ‹
› першаўзо́рны (11)
(11) узыхо́джанне ‹
› першаўзыхо́днік (14)
(10) сыхо́джанне ‹
› першаўко́сны (11)
(11) пагарджа́нне ‹
› першаўра́жанне (13)
(12) абска́рджанне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.